Trening personalny to planowe systematyczne wykorzystywanie ćwiczeń fizycznych w celu efektywnego podwyższenia wydajności fizycznej organizmu. Wynikiem ćwiczeń są zmiany anatomiczne i fizjologiczne postępujące w kierunku doskonalenia i adaptacji ustroju do intensywnych czynności ruchowych. Trening personalny wyzwala potencjalne możliwości kompensacyjnych procesów w rezultacie czego zaobserwować można hiperkompensację. Stan taki regeneruje ciało z nadwyżką pod względem energetycznym. Ciągłe, stałe prowadzenie ćwiczeń fizycznych w warunkach powoduje wytworzenie określonego nawyku ruchowego. Optymalizowanie tego nawyku ruchowego związane jest z rozwojem określonych stosunków koordynacyjnych w OUN. Trening personalny prowadzi także do zwiększenia pochłaniania tlenu i powoduje rozwój zmian adaptacyjnych w obrębie mięśni. Trening zwiększa tolerancję na zmęczenie zmniejszając zaburzenia homeostazy podczas intensywnego wysiłku fizycznego - czyli zwiększa adaptacje do stresu wysiłkowego i zmęczeniowego. Rozpatrując trening personalny w świetle teorii stresu Selye'go należy potraktować trening jako niepotrzebne narażenie organizmu na wysiłek i zmęczenie, bowiem te czynniki zmniejszają energię adaptacyjną organizmu, która jest ograniczona, a równocześnie niezbędna do przystosowania się. Trening personalny zubaża organizm w energię adaptacyjną. Zupełnie inaczej trening prezentuje się w świetle teorii Levitta. Trening personalny można uznać za czynnik hartujący organizm i wyzwalający efektywne procesy reperacji oraz kompensacji.

Dotychczas wpis nie został skomentowany, zapraszmy do wyrażenia swojej opini